تأثیر لمس بر شدت و مدت درد ناشی از رگ گیری در کودکان دبستانی

مقدمه: درد عوارض فیزیولوژیکی و روانی زیادی بر زندگی و سیستم های مختلف بدن کودک می گذارد. تحریکات لمسی با تأثیر بر سیستم عصبی مرکزی و آزاد سازی مواد ضددرد باعث مهار حس درد می گردد. هدف: تعیین تأثیر لمس بر شدت و مدت درد ناشی از رگ گیری در کودکان دبستانی. روش: این مطالعه کارآزمایی بالینی روی 60 کودک دبستانی بخش اورژانس کودکان امام رضا (ع) و دکتر شیخ در سال 1392 انجام شد. کودکان به روش در دسترس انتخاب و تصادفی به دو گروه 30 نفره لمس و کنترل تقسیم شدند. گروه لمس برای 5 دقیقه لمس به صورت حرکات کف دست و زدن ضرباتی قبل و حین رگ گیری در محل رگ گیری توسط پژوهشگر انجام شد و بلافاصله رگ گیری توسط پرستار همکار صورت پذیرفت. در گروه کنترل، رگ گیری به صورت معمول صورت پذیرفت. برای بررسی شدت درد از ابزار faces و مدت درد از کورنومتر استفاده شد. داده ها توسط آزمون های مجذورکای، من ویتنی و تی مستقل و توسط نرم افزار spss ویرایش 5/11 تحلیل شد. یافته ها:  65 درصد کودکان پسر و 35 درصد دختر بودند. میانگین سن کودکان 3/2±3/8 سال بود. دو گروه لمس و کنترل از نظر شدت درد ناشی از ورود سوزن به پوست در ثانیه اول اختلاف معنی داری داشتند (001/0p<). آزمون تی مستقل نشان داد که بین دو گروه لمس (7/67±0/242) و کنترل (3/82±0/278) از نظر مدت درد اختلاف معنی داری وجود ندارد (07/0p=). نتیجه گیری: لمس در کاهش شدت درد ناشی از رگ گیری مؤثر است. این مداخله کاربردی و آسان است و باعث کاهش تأثیرات منفی درد بر کودکان می شود.